5 grudnia 2021r. w wyniku wejścia w życie ustawy z dnia 14 października 2021 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw (poz.1997) zmieniły się zapisy art. 33 ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. o kierujących pojazdami.

Dotychczas uprawnienia instruktora kategorii B+E, C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D lub D+E można było uzyskać jeżeli kandydat na instruktora posiadał prawo jazdy danej kategorii co najmniej przez okres jednego roku oraz posiadał co najmniej 3-letnie doświadczenie w prowadzeniu szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie prawa jazdy kategorii B. Był to wymóg opisany w art. 33 ust. 1 pkt 2 lit. c.

Zmiana polega na dopisaniu w art. 33 ust. 1a o treści:

1a. Wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, uznaje się za spełniony, jeżeli:

1) kandydat na instruktora w zakresie prawa jazdy kategorii C lub C+E posiada co najmniej 5-letnie udokumentowane doświadczenie w wykonywaniu międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na stanowisku kierowcy pojazdu, dla którego jest wymagane posiadanie prawa jazdy kategorii C i C+E;

2) kandydat na instruktora w zakresie prawa jazdy kategorii D lub D+E posiada co najmniej 5-letnie udokumentowane doświadczenie w wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego osób albo transportu osób w komunikacji miejskiej na stanowisku kierowcy pojazdu, dla którego jest wymagane posiadanie prawa jazdy kategorii D i D+E.

W efekcie wprowadzonych zmian pojawiła się druga droga dla uzyskania uprawnień instruktorskich na wyższe kategorie prawa jazdy – udokumentowane co najmniej 5-letnie doświadczenie w wykonywaniu zawodu kierowcy (międzynarodowe lub w komunikacji miejskiej dla kat. D). W takich przypadkach nie trzeba rozpoczynać kariery instruktorskiej od zdobycia uprawnień instruktora kat. B prawa jazdy. Ustawodawca dopuszcza więc do zawodu instruktorskiego, przygotowującego przyszłych kierowców zawodowych, osoby praktykujące na drodze wykonywanie tego zawodu.